تاثیر اسید سالیسیلیک بر جوانه زنی و برخی صفات فیزیولوژیک گیاه خرفه (.portulaca oleracea l) تحت تنش شوری

به منظور بررسی اثر اسید سالیسیلیک بر جوانه¬زنی بذر و برخی صفات فیزیولوژیک گیاه خرفه تحت تنش شوری دو آزمایش یکی در آزمایشگاه مرکزی و دیگری در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا" تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی در آزمایش اول شامل 6 سطح شوری (0، 60، 120، 180، 240 و 300 میلی¬مولار) و پرایمینگ بذر در 4 سطح اسید سالیسیلیک (0، 5/0، 1 و 2 میلی¬مولار) بودند. صفات درصد جوانه¬زنی، سرعت جوانه¬زنی، بنیه بذر، طول ریشه¬چه و ساقه¬چه و نسبت طول ریشه¬چه به ساقه¬چه مورد ارزیابی قرار گرفتند. اثرات ساده و متقابل شوری و پرایمینگ برای همه صفات جوانه¬زنی معنی¬دار گردید. نتایج نشان داد که افزایش شوری تا سطح 120 میلی¬مولار بر درصد جوانه¬زنی و سرعت جوانه¬زنی تأثیری نداشت؛ اما در سطوح بالاتر باعث کاهش این صفات شد. کاربرد اسید سالیسیلیک باعث کاهش درصد جوانه¬زنی و سرعت جوانه¬زنی شد. همچنین شوری بنیه بذر را به شدت تحت تأثیر قرار داد و اسید سالیسیلیک نتوانست این کاهش را جبران کند. تیمارهای آزمایش گلخانه¬ای، شامل 6 سطح شوری (0، 60، 120، 180، 240 و 300 میلی¬مولار) و 3 سطح اسید سالیسیلیک (0، 5/0 و 1 میلی¬مولار) در نظر گرفته شدند. در آزمایش گلخانه¬ای خصوصیات تعداد برگ، سطح برگ، وزن دانه، محتوای آب نسبی، مقدار پرولین آزاد برگ، پروتئین محلول برگ، میزان پتاسیم و نسبت پتاسیم به سدیم در برگ، همچنین میزان سدیم در ساقه و برگ، قندهای محلول، کلروفیل برگ، گلیسین بتائین، کارتنوئید و فلورسانس کلروفیل اندازه¬گیری شدند. نتایج نشان داد که شوری تأثیر معنی¬داری بر وزن دانه نداشت و تنها در سطح 60 و 180میلی¬مولار با کاربرد 1 میلی¬مولار اسید سالیسیلیک افزایش معنی-داری داشت. کاربرد 5/0 میلی¬مولاراسید سالیسیلیک باعث افزایش محتوای آب نسبی شد که تنها در سطح 120 میلی¬مولار معنی دار بود. اثر متقابل شوری و اسید سالیسیلیک برای مولفه های کلروفیل معنی¬دار شد. همچنین اثرساده و متقابل شوری و اسید سالیسیلیک برای پروتئین محلول برگ، پرولین، قندهای محلول و گلایسین بتائین معنی¬دار گردید. تنش شوری میزان پرولین برگ، کلروفیل برگ و سدیم در قسمت¬های مختلف گیاه خرفه را افزایش داد. در همه سطوح شوری به جز 300 میلی¬مولار کاربرد اسید سالیسیلیک باعث کاهش قندهای محلول شد. با افزایش شوری روند گلایسین بتائین افزایشی بود و کاربرد 5/0 میلی¬مولار در همه سطوح شوری به جز 0 و 60 میلی مولار باعث افزایش گلایسین بتائین شد. افزایش شوری میزان پروتئین برگ را کاهش داد وکاربرد اسید سالیسیلیک آثار حاصل از شوری را نیز شدت بخشید.